Yuna Counter Attack Phash 08

ความเดิมตอนที่แล้ว อูนาโตซึ่งเป็นพ่อของยูน่าได้ส่ง 2 พี่น้องฟรอสออกมาตามหายูน่าที่เกาะฮาวาย และ 2 พี่น้องฟรอสก็ได้พบกับยูน่าอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ทั้ง 2 กำลังจะพายูน่ากลับ ท่านชาร์ก็มาขัดขวางซะก่อนเนื่องจากเข้าใจผิด นึกว่าจะมาลักพาตัวยูน่าไป จึงได้เกิดการต่อสู้กัน เหตุการณ์จะเป็นอย่างไร ติดตามอ่านได้เลยครับ



ควอโทร: ชิ พวกนี้มันฝีมือใช้ได้เลย ดูเหมือนว่าประสิทธิภาพหุ่นของพวกมันจะเหนือกว่าหุ่นของเราด้วยสินะ

ชาเกีย : พวกเราจะมามัวเสียเวลากับเจ้านี่ไม่ได้แล้ว โอลบะ ใช้แผนเดิม

โอลบะ : ได้ครับ พี่ชาเกีย



จากนั้น โอลบะก็ขับกันดั้มอาชูทารอน อ้อมไปล็อคแขนจากทางด้านหลังชิกิของชาร์เอาไว้



ควอโทร : อุ้บ !!!! เสร็จกัน

ชาเกีย : แก อย่าอยู่เลย จงตายเพื่อควมฝันของพวกฉันที่จะได้ไปดูคอนเสิร์ตของมีอาที่แพลนซะเถอะ



จากนั้นชาเกียก็ขับกันดั้มเวอร์ซาโก้ถือบีมซาเบลพุ่งเข้ามาจะเสียบที่ค็อกพิทของชิกิ



ควอโทร : เจ้าพวกนี้ก็เป็นแฟนคลับของมีอาสินะ ช่วยไม่ได้เห็นทีต้องใช้ไม้ตายซะแล้ว



แล้วท่านชาร์ก็ติดต่อไปที่กันดั้มของชาเกีย



ชาเกีย : เชอะ จะตายอยู่แล้ว อยากจะสั่งเสียอะไรอีกงั้นเรอะ

ควอโทร : แกก็เป็นแฟนคลับของมีอาเหมือนกันสินะ ไหนๆชั้นก็จะตายแล้ว แกช่วยเก็บสิ่งนี้ไว้แทนชั้นที



จากนั้นท่านชาร์ก็หยิบปฏิทินภาพXXXXXXของมีอามาโชว์ที่หน้าจอ



ชาเกีย : !!!!!!! ฟู่ๆๆๆๆๆ(เสียงเลือดกำเดาไหล)

โอลบะ : พี่ชาเกียครับ เป็นไรไปครับพี่ หนอยแกอย่าอยู่เลย



จากนั้นกันดั้มอาชูทารอนก็กระชากแขนของชิกิขาดทั้ง 2 ข้าง



ควอโทร : อ๊ะ แย่ล่ะสิ แผนของเราไม่ได้ผลหรือนี่

ชาเกีย : โอลบะ.... พวกเรา..ถอยก่อน.....เถอะ(เสียเลือดไปมากเลยหมดแรง)

โอลบะ : พี่ชาเกียครับ พวกเรากำลังได้เปรียบอยูนะครับ

ชาเกีย : ...........(สลบไปแล้ว)

โอลบะ : หนอย แกฝากไว้ก่อนเถอะ



จากนั้นโอลบะก็ขับกันดั้มอาชูทารอนแล้วเข้าไปประคองกันดั้มเวอร์ซาโก้ของชาเกียแล้วก็บินหนีไป



ควอโทร : เกือบไปโชคยังดีที่เพิ่งซื้อปฏิทินXXXXXXของมีอาเอาไว้



สักพักยานมุซากะของกิวเน่ก็มาถึง



ควอโทร : หึๆๆๆ มาแล้วสินะ เท่านี้เราก็เริ่มแผนการได้แล้ว แต่ปัญหาคือเจ้าฟรีด้อมมันหายหัวไปไหนแล้วล่ะ



ตัดกลับมาที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในฐานคาเพนทาเรีย มีผู้ชาย2คนกำลังนอนพักรักษาตัวอยู่



อิซ้าค : ดูเหมือนว่าพวกเราจะยังไม่ตายสินะ

ดิอัคก้า : ครับท่าน ผบ. พวกเรานี่ดวงดีจริงๆเลยนะครับ

อิซ้าค : อืม ว่าแต่หมั่นไส้เจ้านั่นชะมัดเลย ว่าไหม

ดิอัคก้า : ครับ ผมก็เหมือนกัน



ภาพที่อิซ้าคได้เห็นนั่นก็คือมีพยาบาลสาวๆมานั่งล้อมอยู่ที่เตียงของคนไข้ที่เพิ่งเข้ามารักษาตัวไม่นาน เอ๊ะ หน้าคุ้นๆ หมอนั่นมัน



พยาบาลสาว A : ถึงเวลาท่านข้าวแล้วนะคะ เดี๋ยวชั้นป้อนให้นะ

พยาบาลสาว B : อย่าลืมทานของหวานด้วยนะคะ เดี๋ยวชั้นป้อนให้

พยาบาลสาว C : ว้าย คนอะไรก็ไม่รู้หล่อลากดินเลย กรี้ดๆๆๆ

ฮีโร่ : ...........(หึๆๆ เกิดมาหล่อก็ดียังงี้ล่ะ)





อย่างงครับ อย่างง เนื่องจากชื่อของฮีโร่นั้นไม่ใช่ชื่อจริงๆของเค้า มันเป็นชื่อสมมุติขึ้นมาเพื่อภารกิจ ปฏิบัติการเมเทโอ ซึ่งคนที่เคยดูกันดั้มภาพ W จะรู้ มาเข้าเรื่องกันต่อ



หลังจากที่ฮีโร่ทานข้าวกับของหวานเรียบร้อยพยาบาลสาวทั้ง 3 ก็เดินออกจากห้องไป



อิซ้าค : นี่แก เจ้าเด็กใหม่ ทำตัวให้มันดีๆหน่อย

ดิอัคก้า : อย่าให้มันข้ามหน้าข้ามตาท่านผบ.มากนัก ไม่งั้นแกจะไม่ได้ออกจากโรงพยาบาล

ฮีโร่ : มีปัญหาอะไรงั้นเหรอ เจ้าพวกตัวประกอบ

อิซ้าค/ดิอัคก้า : ว่ายังไงนะ !!!! เจ้าเด็กแนว

ฮีโร่ : หนอย แก



ในขณะที่ทั้ง 3 กำลังทะเลาะกันอยู่ ก็ได้มีผู้หญิง 2 คนเดินเข้ามาในห้อง



อิซ้าค/ดิอัคก้า : !!!!!!

มิลลี่ : เป็นไงบ้างคะ ดิอัคก้าคุง ได้ข่าวว่าบาดเจ็บเลยมาเยี่ยม

ดิอัคก้า : ไม่เป็นไรมากครับ ขอแค่ได้เจอมิลลี่จัง เจ็บแค่ไหนผมก็ทนได้

มิลลี่ : ...........(หน้าแดง)

ชิโฮะ : เป็นไงบ้างคะอิซ้าคคุง ชิโฮะ นึกว่าจะไม่ได้เจอกับอิซ้าคซะแล้ว

อิซ้าค : ชั้นเจ็บน่ะไม่เท่าไหร่ แต่เธอเป็นไรไปชั้นคงขาดใจ (ดีนะที่ให้ชิโฮะขับหุ่นออกไปพร้อมกับพวกหน่วยลาดตระเวน)

ชิโฮะ : แหม อิซ้าคคุงละก็

ฮีโร่ : ...........(เมื้อกี้กำลังทะเลาะกับเราอยู่แท้ๆเปลี่ยนท่าทีไวจังแฮะ)



หลังจากที่มิลลี่กับชิโฮะมาเยี่ยมเสร็จแล้วกำลังจะกลับ ก็ให้รูปถ่ายของทั้งสองกับดิอัคก้าแล้วอิซ้าคเอาไว้ แต่เหตุการณ์นี้ก็ไม่พ้นสายตาของฮีโร่ไปได้



ฮีโร่ : หนอย พวกแก ได้รูปถ่ายแฟนตัวเองด้วยเรอะ (ทีเรายังไม่เคยได้รูปถ่ายจากริรีน่าสักใบเลย)

อิซ้าค : คนมันหล่อ ทำไงได้

ดิอัคก้า : อิจฉาละสิ เจ้าเด็กแนว

ฮีโร่ : ..............(ไว้หายดีเมื่อไหร่ ชั้นจะเล่นงานพวกแก)



และในคืนนั้นเองฮีโร่กำลังทำอะไรสักอย่างในคอมพิวเตอร์โน้ตบุ้ค



ฮีโร่ : หึๆๆๆ พวกแกเสร็จแน่



2 สัปดาห์ต่อมา ฮีโร่ได้หายจากอาการบาดเจ็บแล้ว



อิซ้าค : วันนี้แล้วสินะที่แกจะได้ออกจากโรงพยาบาล

ดิอัคก้า : อีกไม่นานพวกเราก็คงจะได้ออกจากโรงพยาบาลเหมือนกันนั่นละ

ฮีโร่ : อืม ไหนๆชั้นก็จะไปแล้วชั้นมีของจะให้



จากนั้นฮีโร่ก็หยิบสมุดภาพXXXXXXของชิโฮะขึ้นมา



ดิอัคก้า : หนอย แก บังอาจเอาภาพของชิโฮะมาตัดต่องั้นเรอะ คิดว่าท่านผบ.จะสนใจของแบบนี้รึไง

อิซ้าค : จัดมาอย่าให้เสียของ

ดิอัคก้า : อ้าว ท่าน ...............

ฮีโร่ : ของมิลลี่ก็มีนะ

ดิอัคก้า : โอ้ ขอบใจมาก เพื่อนเลิฟ



หลังจากนั้นฮีโร่ก็เดินออกจากโรงพยาบาลไป แล้วก็ยืนมองนาฬิกา



ฮีโร่ : หึๆๆๆ ใกล้ได้เวลาแล้วสินะ



ตัดกลับมาที่ห้องพยาบาล



อิซ้าค : เจ้าฮีโร่นี่ฝีมือการตัดต่อมันแนบเนียนจริงๆ

ดิอัคก้า : ใช่ครับท่านผบ. มันยอดมากเลย



สักพักก็มีผู้หญิง 2 คนรีบวิ่งเข้ามา



มิลลี่ : ดิอัคก้า

ชิโฮะ : อิซ้าคคุง

อิซ้าค/ดิอัคก้า : เฮือก!!!!



หลังจากที่ทั้ง 2 คนเปิดเข้ามา ก็ได้มาเห็นสมุดภาพXXXXXXของตัวเองเข้า ทั้ง 2 คนจึงโมโหเป็นอย่างมาก



มิลลี่ : เห็นมีคนโทรมาบอกว่าดิอัคก้ากับอิซ้าคอาการหนักเลยนัดชิโฮะรีบมาดู ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เองสินะ

ดิอัคก้า : เดี๋ยวก่อน มิลลี่ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด (หลงกลเจ้าฮีโร่ซะแล้วหรือนี่)

มิลลี่ : แกตายซะเถอะ

ดิอัคก้า : อ้ากกกกกกกกกก



ฉึก ฉับ ฉัวะ สวบ



อิซ้าค : ชิโฮะ เธอกำลังเข้าใจผิดนะ (เสร็จกัน ติดกับเจ้าฮีโร่ซะแล้ว)

ชิโฮะ : งั้นเหรอคะ แกร่ก (เสียงขึ้นไกปืน)

อิซ้าค : เหวอ นี่เธอติดนิสัยของมิลลี่มาเหรอเนี่ย

ชิโฮะ : ชั้นไม่ให้มือของชั้นต้องเปื้อนเลือดหรอกค่ะ ลาก่อนอิซ้าคคุง

อิซ้าค : เหวออออออออออออ



ปัง ปัง ปัง ปัง



หลังจากนั้นดิอัคก้ากับอิซ้าคต้องนอนในห้อง ICU ไปอีก 2 เดือน





แถมท้ายอีกซักนิด



ณ ยานฟรีเดนซึ่งกำลังจอดอยู่ที่ทะเลทรายซาฮาร่า



จามิล : ใกล้จะเจอนิวไทป์คนต่อไปรึยัง ทีฟ่า ชั้นต้องพึ่งเธอแล้วล่ะนะ เพราะเธอเป็นคนเดียวในยานที่สัมผัสถึงนิวไทป์คนอื่นได้

ทีฟ่า : ใกล้แล้วค่ะ ตรงไปเรื่อยๆเลยค่ะ

กาโรด : ว่าแต่นายจะตามหานิวไทป์ไปทำไมล่ะ

จามิล : ชั้นไม่ต้องการจะให้นิวไทป์ตกเป็นเครื่องมือในการทำสงครามอีกแล้ว ชั้นจะต้องปกป้องนิวไทป์ทุกคน



2 ชม.ผ่านไป



จามิล : ใกล้จะถึงหรือยัง ทีฟ่า

ทีฟ่า : ยังค่ะ ต้องตรงไปอีก

จามิล : ชั้นเชื่อเธอ ทีฟ่า

กาโรด : หิวข้าวชะมัดเลย



5 ชม.ผ่านไป



จามิล : ใกล้จะถึงหรือยัง ทีฟ่า

ทีฟ่า : ยังค่ะ ตรงไปอีกค่ะ

จามิล : อืมๆ ชั้นเชื่อเธอนะ ทีฟ่า

กาโรด : ฮ้าวววววว (กำลังหาว)



8 ชม.ผ่านไป



จามิล : ใกล้จะถึงหรือยัง ทีฟ่า

ทีฟ่า : ยังค่ะ ตรงไปอีกนิด

จามืล : ได้ ยังไงชั้นก็เชื่อเธอทีฟ่า

กาโรด : ZzZzZzZzZzZzZz (หลับไปแล้ว)



จากนั้นก็ไม่เคยมีใครพบยานฟรีเดนอีกเลย

Fiction

ร่วมแสดงความเห็น

ติดต่อเรา