อิวาลิซดวงดาวแห่งราชัน:ปฐมบท
“เฮ้ย! ไปหาอ.กันเถอะธันไท”เด็กหนุ่มวัย12ปีรูปร่างสูงใหญ่แห่งโรงเรียนเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งเอ่ย
“ไปหาไมฟ่ะไอ้ปิง”ไทเด็กแว่นที่ภายนอกดูเหมือนเด็กเกเรตอบ
“อย่างเด็กเรียนอย่างเจ้าปิงคงจะไปเย้ยอาจารย์ละมั่ง”ธันเด็กหนุ่มที่ผิวคล้ำที่สุดถือโอกาสตอบแทน
“ตกลงไปไม่ไป”ปิงย้ำด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นขึ้น
“ไปก็ด้าย~~”เมื่อน้ำเสียงที่ได้ยินเปลี่ยนไปไทจึงเลิกเล่น
ทันทีที่อาจารย์เจอลูกศิษย์จอมป่วนอาจารย์ก็เรียกทั้งสามเข้าไปทันที
“นี่ถ้าจะมาเย้ยเรื่องข้อสอบละก็รอคะแนนออกเสียก่อนเถอะแล้วก็ช่วยดูประวัตินักเรียนใหม่นี่ด้วยน่ะ”อ.ตัดบทอย่างรู้ทันพร้อมส่งใบประวัติให้ปิง
“ชื่อแปลกดีนะครับเธอคนนี้ ซินเทีย พราววิมาน”ปิงเอ่ยพร้อมส่งใบประวัติไปให้ธันกับไท
“หน้าตาใช้ได้เลยนะครับลูกครึ่งเหรอครับ”ธันยิงคำถาม
“สวยอย่างนี้ครึ่งคนครึ่งนางฟ้า แน่ๆเลยอ่ะแล้วอาจารย์มีอะไรหรอครับ”ไทเสริม
“คือออ...ฉันอยากวานให้พวกเธอดูแลนักเรียนใหม่ให้ทีมีคะแนนพิเศษให้ด้วยน่ะ”อาจารย์ยื่นข้อแลกเปลี่ยน
เมื่อมีคะแนนมาล่อใจบุคคลที่เรียนแบบพอถูพอไถอย่างไทและธันก็พูดพร้อมกันโดยมิได้นัดหมายว่า“ตกลงครับอาจารย์”
“เฮ้ย!เดี๋ยว.....อุ๊บ”ก่อนที่ปิงจะได้แย้งอะไรธันและไทก็จัดการลากตัวเขามาก่อน
“อีก5นาทีเจอกันที่ห้องเรียนน่ะ”เสียงของอาจารย์ดังไล่มา
ทันทีที่มาถึงห้องเสียงโวยวายของบุคคลที่มีความคิดอย่างปิงก็เข้าไปในโสตประสาทของธันและไท“ทำไมไม่คิดก่อนพูดฟ่ะ”
“ความจริงนายก็ดีใจใช่ไหมละ”ไทพูดแทงใจดำเต็มๆ
ครือ.....ปังเสียงประที่ถูกเปิดอย่างแรงดังขึ้นพร้อมกับการก้าวเข้ามาของของอาจารย์และซินเทียนักเรียนสาวแสนสวย
“เอาละแนะนำตัวเองซิ ซินเทีย”อาจารย์ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“ค่ะ หวัดดีค่ะ ฉันชื่อ ซินเทีย พราววิมานเรียกซินก็ได้ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ”น้ำเสียงหวานหลุดออกมาจากรูปหน้าที่สวยราวภาพวาด
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับผมไท ส่วนนี่เจ้าปิงและเจ้าธันครับ”ไทรีบเสนอตัวออกไปทันทีแนะนำตัวเอง
“ในเมื่อรู้จักชื่อเสียงเรียงนามกันแล้วอาจารย์ก็ไปละน่ะ”เธอพูดพร้อมก้าวฉับๆไปยังบานประตูและปิดมันอย่างแรงเช่นตอนเข้ามา
“ซินถืออะไรอยู่หรอ?”ธันถามด้วยน้ำเสียงที่เก๊กเต็มที่
น่าถีบชะมัดเลยลิงสองตัวนี้ปิงคิดโดยไม่แสดงออกมาทางสีหน้า
“อ้อ! นี่เป็นสิ่งที่ซินอยากทำมากที่สุดค่ะมันคือเนื้อเรื่องคราวๆของนวนิยายค่ะ”ซินตอบ
“เล่าให้ฟังหน่อยได้ไหม”เป็นประโยคแรกที่ออกจากปากของปิงไปสู่ซินเทีย
สายตาและกลิ่นอายของความประสงค์ร้ายในฐานะของมารความรักแพร่ออกมาจากไทและธันอย่างมากมายชนิดว่าควายยังรู้สึกและถูกส่งมายังปิงผู้ที่ไม่หวังจะได้ซินมาเป็นแฟน
“ค่ะเรื่องมันก็มีอยู่ว่าที่ดาวดวงหนึ่งที่ถูกเรียกว่าอิวาลิซดาวดวงนี่เจริญไปด้วยเทคโนโลยีและพลังเร้นลับอย่างเวทมนต์หรือพลังจิตมีทวีปอยู่2ทวีปคือเซโรบีและนาดิสอุสมีเผ่าพันธุ์ที่เป็นใหญ่อยู่5เผ่าพันธุ์ ได้แก่ ฮูม มูเกิ้ล วิเอร่า บังก้า พิคคูร่า ทั้ง5เผ่าอยู่กันมาด้วยความสงบสุขไร้การทะเลาะเบาะแว้งจนวันหนึ่งได้เกิดเหตุวิบัติขึ้นเมื่อซารีร่าราชาแห่งเผ่าพันธุ์ปีศาจได้ปลุกระดมชาวปีศาจและเข้ายึดดินแดนนาดิสอุสส่งกำลังเข้ารุกรานเซโรบีถิ่นที่อยู่ของชนเผ่าทั้ง5จนในวันหนึ่งคำทำนายจากลีฮ่าชนเผ่าวิเอร่าที่มีอายุยาวนานว่า กาลเวลาใดมีชนเผ่าฮูมที่เกิดในดาวที่ชื่อโลกมายังอิวาลิซเมื่อนั้นจอมปีศาจจะถูกโค่นลงและกาลเวลนั้นก็ใกล้มาถึงแล้ว”ซินอ่านจบปุ๊ปเสียงปรบมือจากลิงสองตัวที่เข้าฌานตอนซินเล่าก็ดังขึ้นทันที
“สูดยอด~~”ลิงไทเอ่ยชม
“วันนี้เหนื่อยจากการสอบกลางภาควันสุดท้ายมามากแล้วทุกคนแยกย้ายกลับบ้านกันเถอะ”ปิงกล่าวกับทุกคน
“ค่ะซินเห็นด้วยค่ะ”ซินกล่างด้วยน้ำเสียงที่แหบพร้าเล็กน้อย
“Ok”ธันและไทตอบแบบเคืองๆเพราะทำให้หมดโอกาสที่จะอยู่จีบซินต่อ
“เอาอย่างนี้พรุ่งนี้เจอกัน6โมงที่โรงอาหารนะ”เมื่อเห็นสีหน้าเคืองๆของเพื่อนปิงจึงรีบปลอบพร้อมเห็นรอยยิ้มที่ไม่ใช่ยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขแต่เป็นรอยยิ้มที่เหี้ยนกระหือสำหรับเหยื่อที่โชคร้ายมาชั่วขณะจากซิน
ตกดึกทุกคนต่างคิดเรื่องที่ไปเจอมาในเรื่องหัวข้อเดียวกันคือซินแต่อย่างหนุ่มหน้าหม้ออย่างไทและธันก็คิดหาคำหวานมาหยอดใส่ซินแต่ปิงเขาคิดแล้วคิดเล่าว่ารอยยิ้มสุดท้ายนั้นมันคืออะไรกันแน่แต่จะมีใครสักคนไหมที่คิดว่าเธอคนนี้จะนำหายนะจากแดนไกลมาถึงตัวพวกเขาในวันรุ่งขึ้น
Fiction